Voor alle mensen die in het onderwijs werken: de betere tijden zijn aangebroken.

Rust.

Vakantie.

Ik zat laatst bij de kapper en links naast mij zat een jongen, van een jaar of 10/11 denk ik. De kapster startte gesprek over de vakantie. Nou is dat bij de kapper al bijna een protocol-achtig onderwerp. Net als: ‘Ga je nog iets leuks doen met de Kerst’. De jongen  vertelde dat hij al komende week op vakantie zou gaan met opa en oma en met zijn zusje. Twee weken. En daarna een weekje thuis en dáárna ging hij nog op 2 weken op vakantie met zijn vader naar Bonaire. ‘Zóooo, reageerde de kapster, ‘dàt is nog een vakantie!’ Nou, de jongen was al es eerder naar Bonaire geweest. Zijn vader hield erg van Bonaire, vandaar. Het klonk alsof het voor hem gesneden koek was, zo’n vakantieplanning.

Als ik het jongetje bij de kapper hoor vertellen over zijn vakantieplanning en de bestemmingen, dan merk ik hoe ouderwets mijn beeld van vakantie vieren is. De “Grote Vakantie” is in mijn perceptie een periode in het jaar waarbij gezinnen er samen op uit trekken. Minimaal worden er met de kinderen leuke dingen gedaan, maar vaker trekken gezinnen er samen op uit. Een paar weken samen kamperen. Ik denk bij vakantie aan een eindeloze periode van vrij, met naast de leuke dingen doen ook verveling en jengelende kinderen: ‘gaan we nog iets doen vandaag?’ Aan extraatjes snoepen of een ijsje zomaar midden overdag. En aan ruzie maken met je broertjes en zusjes. Aan warmte maar ook regenbuien en kou. En dat je dingen ziet een meemaakt die je nog niet eerder zag of meemaakte.

Ouderwets dus, het beeld dat ik heb van gezinsvakanties. Want veel, heel veel kinderen gaan met hun families en de ‘bonusfamilies’ op vakantie. Of ze gaan naar de BSO, waar ze overigens met de groep een ontzettend leuk vakantieprogramma aangeboden krijgen. Kan eigenlijk geen gezin tegenop.

Let wel, dat zijn dat de bofkonten. Sommige kinderen zullen deze zes weken veel thuis zitten, vaak achter een scherm, veronderstel ik. Of ze hebben gewoon weinig om handen. Of ze leven binnenshuis, geïsoleerd, angstig, sociaal onveilig. Armoede in meerdere betekenissen van het woord.

Leerkrachten, het is jullie van harte gegund, de vakantie. Maar voor veel kinderen is het maar goed als straks het gewone leven op school weer begint. Met een vaste structuur, met een passend ontwikkelingsgericht aanbod. Met jullie liefdevolle aandacht.